Wat als je ouders NIET tegen je zeggen dat ze van je houden

Na het voorstelrondje neemt Rudi het woord.

Hij vertelt: mijn huidige baan daar zit ik nu kleine 5 jaar.

Het is onderhand een klassiek patroon.

Ik word niet op waarde geschat door mijn leidinggevende.

Maar wel weer door diens leidinggevende.

Alleen daar schiet ik niets mee op.

Want het is mijn leidinggevende die de jaarlijkse functioneringsgesprekken met me voert.

Op de één of andere manier pruimt hij me niet.

Geen idee waarom.

Het is nooit goed genoeg.

Ik had geen zin meer.

Ben het strijden moe geworden.

Dan maar exit.

Zoals dat heet in “goed overleg” een beëindigingsovereenkomst met wederzijds goedvinden opgesteld en getekend.

De economie draait als een tierelier, dus ik vind zo weer een baan.

Dat is wat ik dacht.

Dachten mijn vrienden ook.

Maar mooi niet.

Ik zit nu al een half jaar thuis.

Als ik met mijn vrienden een biertje drink, wordt het niet getolereerd als ik klaag.

Rudi is zo weer aan de bak zeggen ze.

Hij had de functie “Opleidingsadviseur”.

Eigenlijk is het gewoon “verkoper”.

Of nog beter gezegd: “Sales Drammer”.

Bellen, bellen, bellen. Veel bellen!

Het doel is opleidingen verkopen. Met leze VEEL opleidingen.

Nevendoel is om trainers-uren in te kopen tegen een zo laag mogelijk tarief.

We deden rolspelen vertelt Rudi.

Droogzwemmen en redenen aanvoeren bij

de trainers om hun freelance tarieven zo laag mogelijk te houden.

Torenhoge targets, dat dan weer wel.

Niemand haalde die targets.

Zeg maar de welbekende hamster in het ronddraaiende rad.

Ik stel wat gerichte vragen over Rudi’s gezin van herkomst.

Zijn ouders zijn nog bij elkaar.

Hun relatie is op zich best wel ok zegt ie.

Op zich?

Best wel ok?

Alleen hij vraagt zich af, waarom hij er zo’n beroerd gevoel bij krijgt?

Hij heeft zich gerealiseerd, dat hij ervan opknapt als hij zijn ouders een langere tijd niet ziet.

Vorig jaar kreeg zijn moeder kanker.

Dat was schrikken.

Zo veel onuitgesproken woorden.

Zo veel onuitgesproken gedachten.

Zo veel onuitgesproken gevoelens.



Complete mensenlevens aan onuitgesproken woorden, gedachten en gevoelens.

Een aantal te weinig geleefde levens onder een dak.

Tijdens moeders ziekte heeft hij veel voor zijn ouders gezorgd.

Inmiddels is moeder helemaal opgeknapt.

Blij toe.

Toch voelt het niet zo.

Er was een leegte en deze is blijvend.

Allerlei woorden, gedachten en gevoelens worden nog steeds NIET met elkaar gedeeld.

Vandaag gaan we naar de onderstroom.

Op zoek naar de onuitgesproken woorden, gedachten en gevoelens.

In de Loopbaan van Rudi brengen we met een familieopstelling in beeld wat normaliter ongezien en onuitgesproken blijft.

Zeg maar de onderstroom.

Dingen die je ergens met je intuïtie en met je onderbuik wel aanvoelt.

Alleen je krijgt amper de vinger op de zere plek.

Als woorden, gedachten en gevoelens niet worden uitgesproken, stapelen stenen van leegte zich op en wordt een muur.

Die is niet zichtbaar, mar wel pijnlijk voelbaar.

Het is alleen een andere pijn dan een nare gebeurtenis of een trauma.

In dat geval is er een concreet voorval.

Wellicht pijnlijk, maar je hebt een concreet onderwerp waar je je op kunt richten.

Maar, als je als kind die knuffel NIET krijgt.

Maar wat als je ouders NIET tegen je zeggen dat ze van je houden.

Als het thuis meer gaat om wat er NIET gezegd werd, dan is dat een voedingsbodem.

Het is de beste basis voor de pijn van de leegte.

Het is een subtielere pijn.

Maar wel een hele slopende pijn.

Er is een filmpje, dat in beeld brengt wat er gebeurt als moeder communicatie naar haar kind achterwege laat.

Je ziet het lichaampje in elkaar krimpen.

Het kind ervaart pijn.

Het wordt radeloos.

Eerst opstandig radeloos.

Daarna geeft het kind op. Het wordt verlamd radeloos.

Je kunt het filmpje zien als je klikt op onderstaand filmpje.

https://youtu.be/apzXGEbZht0

Zo zie je, dat je als kind allerlei onbewuste woorden, gedachten en gevoelens van je ouders meekrijgt, waarvan je je niet bewust bent.

We staan nu in het voorportaal van Rudi’s familieopstelling en ik wil in beeld krijgen welke onbewuste woorden, gedachten en gevoelens Rudi als kind heeft meegekregen.

Met een concrete familieopstelling nodig ik hem uit zijn ouders op te stellen in het begin van hun relatie.

In de eerste twee jaar van een relatie wordt de basis gelegd.

Rudi kiest uit de groep 2 representanten voor zijn ouders.

In de trainingsruimte plaatst hij eerst zijn moeder.

Zijn vader plaatst hij schuin achter moeder met minimale afstand tussen elkaar.

Ze staan niet naast elkaar.

Dan zouden ze op elkaars partnerplek staan: partners voor het leven.

Ze staan niet tegenover elkaar.

Dat zou in oppositie zijn.

Elkaar ter verantwoording roepen.

In deze opstelling staat vader achter moeder.

Dat is op de ouderplek.

Als ouders hoor je namelijk achter je kinderen te staan.

Dit impliceert, dat vader psychisch en geestelijk volwassen is en moeder in mindere mate.

Of omgekeerd, dat vader zich gedraagt als de oudere en de wijzere.

Ik vraag naar wat ze ervaren op die plek.

Moeder zegt: “Ik bepaal”!

Vader zegt: “Het is onzeker. Het voelt zo koud”.

Het is even stil.

Dan zegt moeder: “Ik voel mijn buik”.

Rudi reageert: “Ah, mijn moeder is zwanger van mij”.

Ik vraag Rudi om een representant van hemzelf op te stellen.

Hij plaatst zijn representant tegenover moeder.

Moeder en kind staan dus in oppositie tegenover elkaar.

Moeder kijkt hard en veeleisend naar haar kind.

Ze kijkt op hem neer.

Het kind heeft emotionele pijn.

Ze begrijpen elkaar niet.

De zoon zoekt moeders liefde.

Ze spreken elkaars taal niet.

Moeder geeft amper liefde.

Onbegrip.

“Mam, wat moet ik met mijn leven” vraagt de representant van Rudi.

Moeder antwoordt: “Je hoort te doen wat ik zeg”.

We zien haar kind reageren.

Nog meer pijn.

Ik vraag Rudi zijn eigen plek in de opstelling in te nemen.

En vraag hem om het volgende naar moeder uit te spreken: “Mij leven behoort mij toe en niet jou”.

“Je hebt mij gebaard en mij het leven geschonken”.

Als je iemand iets schenkt, is het daarna van die ander en niet van jou”.

We zien, dat bij moeder het kwartje valt.

Ze schrikt ervan.

Er ontstaat nu enige warmte in de opstelling.

Wat zijn de implicaties van deze concrete familieopstelling voor de loopbaan van Rudi?

Een kind zal altijd zijn best doen om de liefde van moeder te winnen.

Altijd.

Koste wat kost.

Als het kind te weinig liefde van moeder ontvangt, dan zal het daarvoor gaan werken.

In deze opstelling was moeder nooit tevreden.

Deze blauwdruk is opgeslagen in de ziel van Rudi.

Hij loopt groot risico, dat hij banen vindt bij werkgevers die meer van hem eisen dan dat hij kan geven.

Dat was het geval bij zijn vorige werkgever.

Rudi’s moeder eist te veel van Rudi.

Zijn direct leidinggevende eist te veel van hem.

Rudi’s vader straalt wel rust, vertrouwen en warmte uit en staat direct achter moeder.

De baas van Rudi’s leidinggevende straalt wel rust, vertrouwen en warmte uit en staat direct achter de leidinggevende.

Als mensen vastlopen in hun loopbaan, stel ik vaak het gezin van herkomst op.

Het is opmerkelijk hoe sterk de blauwdruk van thuis ingeprent is in de ziel.

Deze blauwdruk wordt telkens gekopieerd.

Net zo lang als nodig.

Totdat je op de diepere lagen snapt wat de essentie is.

Daarna is een opstelling net als oploskoffie.

Even roeren, laten afkoelen, tot je nemen, genieten maar en klaar.

We nemen een lunchpauze.

Helaas.

Een kroket zou heerlijk zijn.

Maar het maakt je moe.

We hebben een verfrissende, verse salade gemaakt.

In het midden van de zaal staat trouwens een bos bloemen.

Ik heb gekozen voor een gemengd boeket.

Van elke soort is er één bloem.

Aan het einde van de dag mag elke cursist één bloem uitkiezen en mee naar huis nemen.

Opdat deze concrete familieopstelling zich nog even wat verder ontvouwt.

Opdat deze opstelling thuis tot bloei komt.

Je reactie is welkom.

Graag.

P.s.: Er zijn gratis E-Boeken.

Je kunt ze downloaden op onze website bij Gratis E-Boeken.

Daar kun je trouwens ook een E-Boek downloaden om thuis zelf een familieopstelling te doen.

En wie weet ontmoet ik je live, bijvoorbeeld tijdens de 1-Daagse Masterclass Opstellingen.

Dat is een heel geschikte manier om een opstelling mee te maken.

Een familieopstelling, een loopbaanopstelling, een ZZP-opstelling of een organisatieopstelling.

Als je wilt, kun je een vraagstuk inbrengen dat we gaan opstellen.

Dan ga je meteen van belemmering naar opening.

Je kunt ook gewoon komen kijken.

We zien je ok?

Graag!